- κύμβαλον
- κύμβαλον, ου, τό (κύμβος ‘cup’; Pind. et al.; PHib 54, 13 [c. 245 B.C.]; PGM 4, 2296; 36, 158; LXX; Jos., Bell. 5, 385, Ant. 7, 80; 306; 11, 67; SibOr 8, 114) cymbal, a metal basin, also used in ritual observances; when two of them were struck against each other, a shrill sound resulted. κ. ἀλαλάζον a clashing cymbal 1 Cor 13:1 (s. ἀλαλάζω 2).—JQuasten, Musik u. Gesang in den Kulten d. hdn. Antike u. christl. Frühzeit 1930. FDölger, Antike u. Christent. I 1929, 184f: ‘D. gellende Klingel’ b. Pls 1 Cor 13:1; HRiesenfeld, Con. Neot. 12, ’48, 50–53.—DELG s.v. κύμβη. M-M. TW.
Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία. 2015.